Βία, βία σωματική, βία ψυχολογική, βία παντού!
Ρατσισμός και βία, δύο λέξεις που έχουν γίνει οι πιο γνωστές και καθημερινά τις συναντάμε στα πρόσωπα των μικρών παιδιών. Παιδιά που έπαιζαν στις αλάνες, στις αυλές, στα πάρκα, που όλη μέρα ήταν μαζί έξω και διασκέδαζαν, έχουν γίνει πλέον ο ένας εφιάλτης του άλλου?Ανήλικοι κλείνονται στο σπίτι και φοβούνται να βγουν, να μιλήσουν στον κόσμο, γιατί έχει κυριαρχήσει βία.

Μία λέξη, τρία γράμματα, όμως τόσο μεγάλη η σημασία της και ακόμα μεγαλύτερος ο φόβος και ο ψυχικός πόνος που προκαλεί στην ψυχή ενός παιδιού.

Έπειτα, συμπεραίνουμε πως τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί η άσκηση του bulling σε διάφορα πρόσωπα. Σε αυτό την ευθύνη φέρουν γονείς που αφήνουν ανεξέλεγκτα τα παιδιά τους, δημιουργώντας τους έτσι ψυχολογικά τραύματα και την ανάγκη της επίθεσης σε φίλους ώστε να επιβεβαιώσουν καλύτερα! Το θύμα αφήνει τον φόβο να τον καταβάλλει και δε μιλάει σε συγγενείς και ανθρώπους που μπορούν πιθανώς να τον βοηθήσουν και ο θεατής, αυτός που έχει αντιληφθεί την κατάσταση δεν παίρνει την πρωτοβουλία να μιλήσει. Γι? αυτό και οι θύτες έχουν όλο το ελεύθερο να αυξάνουν την άσκηση βίας σε όλο και περισσότερα άτομα. Αυτό προκαλεί μεγαλώνοντας ψυχολογικά τραύματα, άσχημες αναμνήσεις και πιθανή μετάνοια από τους θύτες, όπως και από τα θύματα!

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ
ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΕΙ
ΜΙΛΑ
ΒΟΗΘΑ!!!

Σκέψεις μίας μαθήτριας
του Γυμνασίου μας