Διαβάστε το χρονικό των δράσεων:
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, Δευτέρα 7 Μαρτίου, υλοποιήθηκαν δράσεις κατά της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού με στόχο την ευαισθητοποίηση των συμμαθητών μας στο θέμα αυτό.

Τις προηγούμενες εβδομάδες: στο μάθημα της Οικιακής Οικονομίας με την καθοδήγηση και τη βοήθεια της κυρίας Σοφιανού δημιουργήσαμε αφίσες και ζωγραφικά έργα.
Σάββατο, 20 Φεβρουαρίου: συγκεντρωθήκαμε 22 μαθητές και συμμετείχαμε στο εργαστήριο καρφίτσας και δαχτυλιδιού που οργάνωσαν η κα. Κουτρούλα και η κα. Σοφιανού. Μια δουλειά επίπονη, καθώς στο πρώτο στάδιο χρειαζόταν να σπάσουμε τα στηρίγματα των πλήκτρων, ώστε το πίσω μέρος να είναι επίπεδο για να κολληθεί στις βάσεις των καρφιτσών και των δαχτυλιδιών. Την αφήσαμε για τα αγόρια της ομάδας. Εμείς οπλιστήκαμε με πολλά ψαλίδια και κόψαμε τις τσόχες, κόκκινες και μαύρες, που θα χρησίμευαν ως πλαίσια ανάμεσα στα πλήκτρα και τις βάσεις. Στο τρίτο στάδιο, σ? αυτό που χρειαζόταν μεγαλύτερη προσοχή, η κα. Κουτρούλα και η κα. Σοφιανού με πιστόλια σιλικόνης κολλούσαν τις τσόχες στο πίσω μέρος της τσόχας και στη συνέχεια πάνω στις βάσεις. Παράλληλα, μαθητές του Β4 σχεδίαζαν και χρωμάτιζαν σε χαρτόνια τα γράμματα της φράσης «ΟΛΑ ΑΛΛΑ – ΖΟΥΝ».
Τις προηγούμενες μέρες: Οι μαθητές που θα συμμετείχαν στο δρώμενο της πρωινής προσευχής με συντονίστρια την κα. Κουτρούλα, έκαναν αρκετές πρόβες. Στην αρχή ήταν δύσκολο: ήμασταν πολλά παιδιά και από διαφορετικά τμήματα. Στις τελικές πρόβες όμως όλοι ξέραμε τη θέση μας. Παράλληλα, όσοι θα έλεγαν τα συνθήματα, εξασκούσαν τη φωνή τους, γιατί θα έπρεπε να ακουστούν χωρίς μικρόφωνο στην πρωινή παράταξη.
7 Μαρτίου, ώρα 8.15 π.μ. Συγκεντρωθήκαμε στην αίθουσα 8 με την κα. Κουτρούλα για τον τελευταίο συντονισμό και ενθάρρυνση από μέρους της. Και παρουσιάσαμε το δρώμενο.
Στην πρώτη σκηνή ένας μαθητής διαβάζει ένα σχολικό βιβλίο καθισμένος στο παγκάκι. Τρεις συμμαθητές του βρίσκουν την ευκαιρία να τον σπρώξουν και να πετάξουν το βιβλίο του κάτω. Πίσω τους βρίσκεται μια ομάδα άλλων μαθητών που κοιτά, χωρίς να αντιδρά. Τελειώνοντας η πρώτη σκηνή, 5 συμμαθητές μας υψώνουν τα πλακάτ με το σύνθημα «ΟΛΑ ΑΛΛΑ ? ΖΟΥΝ». Έτσι δίνεται η αίσθηση πως μεσολαβεί μία μέρα από την πρώτη σκηνή στη δεύτερη. Στη δεύτερη σκηνή τα παιδιά που άσκησαν βία στον συμμαθητή τους προσπαθούν να κάνουν το ίδιο. Αυτήν τη φορά όμως, οι παρατηρητές αντιδρούν και προλαβαίνουν να καθίσουν στο παγκάκι, προστατεύοντας σιωπηλά αλλά ? εύγλωττα τον συμμαθητή τους. Οι υπόλοιποι μαθητές που συμμετείχαν στη δράση, φωνάζουν δυνατά συνθήματα κατά της βίας και μαθητές από τα τμήματα του Α2, Β2, Β3 και Β5 σηκώνουν πλακάτ σχηματίζοντας τη λέξη Α.Π.Ο.Δ.Ο.Χ.Η., η οποία ακούγεται ταυτόχρονα από όλους τους μαθητές των τμημάτων αυτών.

Εκείνη τη μέρα, στο αίθριο του σχολείου: σε κάθε διάλειμμα πολλά παιδιά βρίσκονταν στο αίθριο του σχολείου μας, όπου μπορούσαν να περιεργαστούν και να θαυμάσουν τις ζωγραφιές και τις αφίσες που κοσμούσαν τον χώρο αυτόν. Παράλληλα, μπορούσαν να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με τις αιτίες της ενδοσχολικής βίας και τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να ευαισθητοποιηθούν και να αντιδράσουν ως παρατηρητές πράξεων εκφοβισμού. Επίσης, μπορούσαν να επιλέξουν και να φορέσουν την καρφίτσα ή το δαχτυλίδι με το μήνυμα που θα ήθελαν «να διαδηλώσουν» σιωπηλά αλλά ? έμπρακτα.
Καθηγητές και μαθητές ελπίζουμε οι δράσεις αυτές να αφυπνίσουν τους παρατηρητές, ώστε να μη μένουν παθητικοί δέκτες μπροστά σε βίαιες συμπεριφορές. Όλοι όσοι συμμετείχαμε σε αυτές τις δράσεις είμαστε περήφανοι. Θα χαιρόμασταν ακόμη περισσότερο αν ξέραμε πως έστω και ένας μαθητής αποφάσιζε να αλλάξει λίγο τον τρόπο σκέψης του, απορρίπτοντας λιγότερο και αποδεχόμενος περισσότερο τους άλλους που τελικά δεν είναι ξένοι αλλά κομμάτι της δικής μας πραγματικότητας.

Δάγκουλα Νίλια
Μαθήτρια του Β2